Woensdag is het definitief afscheid van de puls

Geen enkele andere vangstmethode heeft voor zoveel beroering gezorgd als de pulstechniek. Op woensdag 30 juni hangt ook de bemanning van de laatste ca. tien pulskotters verplicht de pulstuigen aan de wilgen.

Er was nog een laatste strohalm, maar die is in april tenietgedaan, nadat het Hof van Justitie van de Europese Unie verkondigde dat het totaalverbod op de pulsvisserij van kracht blijft. In 2019 had de Nederlandse staat een juridische procedure aangespannen bij het Europese Hof om het verbod op deze klimaatvriendelijke techniek herzien te krijgen. Tevergeefs.

Door Willem den Heijer.

OORDEEL HOF VAN JUSTITIE

Hoe solide en veelbelovend het wetenschappelijk onderzoeksrapport over de pulstechniek ook in elkaar stak, het mocht niet baten. Het Hof oordeelde dat de EU beschikt over een ruime beoordelingsbevoegdheid en dat het helemaal niet verplicht is zijn wetgevende keuze uitsluitend op wetenschappelijke en technische adviezen te baseren.

MILIEUCLUBJES

Nou, dat weten we ook weer. Niet dat daarmee een internationaal onderzoeksinstituut als ICES direct buitenspel staat, maar het is wel een ‘dingetje’. Indirect wordt hiermee aangegeven dat emoties en nationale belangen blijkbaar ook meespelen in de besluitvorming. Als sociale media via die invalshoek invloed gaan krijgen op besluitvormingsprocedures in Brussel, dan kunnen vissers en boeren de borst nat maken.  En de kans is groot dat het die kant oprolt want het wemelt op de socials van emo-comments van mensen die nauwelijks kennis hebben en die zich makkelijk laten leiden door een mogelijk dubieuze bewering van nietszeggende en plotseling met dubieus fondsengeld in het leven geroepen milieuclubjes.

De waan van de dag zal regeren. En eigenlijk is dat al aan de orde.

EMOTIES

Of je het nu eens bent met de puls of niet, de manier waarop het verbod tot stand is gekomen, is tekenend voor deze tijd en rammelt aan alle kanten. Datzelfde geldt ook voor de aanlandplicht, de EU-plicht levensvatbare, ongewenste en ondermaatse bijvangst dood aan wal te brengen i.p.v. levend in zee terug te zetten. Ook daar speelden eco-activistische emoties en geldingsdrang een rol bij het vastleggen van deze maatregel. En ook daar had een milieuorganisatie een bijzonder grote invloed.

VN-AGENDA 2030

In Nederland hebben we weliswaar op papier te maken met een rechtse partij die samen met coalitiepartners de laatste jaren de koers bepaalde, maar uiteindelijk zitten groene ambtenaren, politici, ngo’s en burgemeesters aan de knoppen die zich volgzaam laten leiden door de 17 ‘duurzame’ doelstellingen van VN-Agenda2030. En daar komt in SDG-doel 14, ‘Het Leven Onder Water’, de visserij er allesbehalve genadig vanaf.

Om komende vier jaar een acceptabel midden te realiseren, zou het toch handig en verstandig zijn als radicale wereldverbeteraars een toontje lager zingen.

PAARD VAN TROJE

Terug naar de puls: geen enkele visserij is recentelijk zo vaak en zo grondig wetenschappelijk onderzocht als de pulsvisserij. En de milieuvoordelen liegen er dus echt niet om. Bovendien zijn het niet de eerste de beste wetenschappers die de vele onderzoeken geleid hebben. De bij het internationale adviesorgaan ICES aangesloten biologen zijn echt niet over één nacht ijs gegaan. Maar vanaf het moment dat de schreeuwerige Franse milieuclub Bloom op sociale media en zelfs als Paard van Troje middenin het Europess Parlement een hetze begon, keerde iedereen zich plots tegen deze vooruitstrevende innovatieve vangsttechniek. Politici uit de bergachtige binnenlanden van Bulgarije en Oostenrijk, die nog nooit aan boord van een kotter zijn geweest, stemden gewillig en overtuigd door valse marketingpropaganda, tegen de puls.

DANSGROEPJE

Met een dansgroepje dat geëlektrocuteerde vissen nabootsten, wist Bloom het Europees Parlement nota bene in eigen huis te overtuigen. Iets dergelijks is overigens verboden, behalve voor groene groeperingen blijkbaar. Dezelfde willekeur en meten met twee maten zien we nu ook elders wel terug.

OEKAZE UIT BRUSSEL

Veel ongeïnformeerde burgers waren al bezweken voor de boodschap van het dansgroepje, dat dus feitelijk in overtreding was. Op internet volgde een slimme zet; Iedereen kon de petitie tegen de pulsvisserij ondertekenen. En dat terwijl onze vissers nog nooit een geëlektrocuteerd visje aan dek hebben gezien. Echter, de toon was gezet en met succes, want vele handtekeningen volgden. Milieuclubs die in het begin mild waren ten aanzien van de innovatieve methode hulden zich in stilzwijgen. Greenpeace liet niets van zich horen, en ook Stichting De Noordzee bood weinig verzet. Wat dat betreft spelen ze allemaal hun eigen deuntje in de hoop dat die vermaledijde visserij op de Noordzee straks is opgehoepeld.

Vissers die gezond voedsel vangen, hebben t.z.t. dan wel plaatsgemaakt voor eerst nog ‘slechts’ 100 windparken – en na een recente nieuwe oekaze uit Brussel, voor een veelvoud: te weten 60.000 tot 100.000 megagrote windmolens.

[Noordzeevissers-EMK – Facebook]