Het pensioen in de Franse visserij

Hervorming van het Franse pensioenstelsel en in het bijzonder het debat rond de pensioenleeftijd betreft een beroep dat al moeite heeft om te worden gehoord: de vissers. Door hun harde werk konden ze tot nu toe met pensioen op 55 jarige leeftijd. Maar wat zal er in de toekomst gebeuren ?

De matrozen pensioenregeling is de oudste in Frankrijk: het is 400 jaar oud. Het bewijs dat de instellingen altijd van waarde is geweest in dit specifieke beroep. Specifieke kenmerken die veel van de vissers in staat stelt om met pensioen te gaan op 55 jarige leeftijd. Maar de hervorming en vooral de debatten rond de cruciale leeftijd zorgen voor een beroep dat al moeite heeft om gehoord te worden.

In Boulogne-sur-Mer in de Pas-de-Calais, een van de eerste vissershaven van Frankrijk, het verhaal van Anne-Laure Chouin.

Een vervelende job ….
Dit is één van de 42 speciale regelingen, erfgenaam van een lange maritieme traditie die dateert uit de zeventiende eeuw. Momenteel kunnen de vissers die vaak op jonge leeftijd aan boord kwamen, met pensioen op de leeftijd van 55 jaar, met name als gevolg van de lichamelijke problemen van het zware werk als visserman. Het maritieme arbeidsrecht, in feite, is minder gunstig dan de algemene en de arbeidsvoorwaarden zijn meer gerichte op het fysieke, volgens Margolle Bruno, die werkte als matroos voor 39 jaar, nu voorzitter van de Coöperaties Etaploises Maritimes.

Jean-Paul Delevoye, zich bewust van deze specifieke moeilijkheid, had het vermeld in zijn rapport dat op 18 juli aan de regering was voorgelegd. En het lijkt duidelijk dat de vissers eerder met pensioen kunnen blijven gaan dan anderen. Maar op welk niveau van uitkering ? En wat zijn de gevolgen als een cruciale leeftijd wordt ingesteld? Over dit thema, is nog niets beslist. Zo blijkt uit gesprekken over het programma met de hele industrie in januari.

De leeftijdsopbouw van Franse vissers is zeer ongunstig voor zowel de regering als de sector om 220 000 gepensioneerden in evenwicht te brengen, met ongeveer 20 000 actieve vissers (zie de toestand van het mariene personeelsbestand). Dit is de staat die leeft op bijna 90% van de schatkist van de ENIM, de oprichting van de Marine Invalides, de sociale zekerheid voor de vissers. Maar als men het vooruitzicht van een vervroegd vertrek voor jonge vissers verwijdert, dan is dit bedrijf, die al lijdt aan een tekort van aantrekkelijkheid, niet in staat om jonge vissers te werven. Vandaag de dag, verlaten naar schatting 600 jongeren elk jaar de twaalf maritieme scholen in Frankrijk. Dit is grotendeels onvoldoende om het beroep te vernieuwen die lijdt aan een imagoprobleem.

De sector overwon echter de ernstige economische moeilijkheden van de jaren 2000, waardoor het aantal schepen drastisch was afgenomen. Maar een andere donkere wolk trekt opnieuw sombere vooruitzichten over de sector: die van de Brexit waardoor Franse vissers verboden zou kunnen worden om in Britse wateren te vissen.