Hoe een felbevochten EU-wet onze visserij en ecologie in het nauw drijft
1 min read
Tot nog toe waren vissers verplicht deze vis overboord te gooien. Met de nieuwe aanlandplicht moet de vis vanaf januari 2016 mee aan land.
Per 1 januari 2016 mogen vissers niet langer hun ongewenste bijvangst in zee gooien. Alle vis moet mee aan land. Dit is het gevolg van een EU-maatregel die visverspilling moet tegengaan. Maar in Nederland lijkt dit beleid de plank volledig mis te slaan.
Dat blijkt uit onderzoek van gastcorrespondenten Marieke Meesters en Evelien Veldboom.
De Britse celebrity chefkok Hugh Fearnley-Whittingstall is boos. Hij kan het anno 2010 niet meer aanzien dat vissers hun bijvangst overboord gooien. ‘Visverspilling,’ noemt de chefkok het. Met de campagne Hugh’s Fish Fight gaat hij de strijd aan. De EU moet wetten maken die dit aanpakken.
Met een spectaculaire website, documentaire en tv-spotjes bereikt de campagne honderdduizenden mensen. Consumenten schrijven boze tweets en mails aan ministers. Beroemdheden zetten zich in om de verspilling tegen te gaan. Groene organisaties, waaronder Greenpeace en WWF, sluiten zich massaal bij de campagne aan.
Drie jaar later is de missie van de chefkok volbracht: Europa is om, het visbeleid wordt aangepast.
Ongewenste bijvangst staat bij de Europese Unie al sinds de jaren negentig op de agenda. Bijvangst bestaat deels uit vis die alsnog verkocht kan worden aan land en deels uit ongewenste bijvangst: heel jonge vis óf vis waar geen markt voor is.
Al jarenlang wordt er gesteggeld over wat te doen met die laatste groep vissen. Tot nog toe waren vissers verplicht deze vis overboord te gooien. Met de nieuwe aanlandplicht moet de vis vanaf januari 2016 mee aan land.
