Meerdere alternatieven voor boomkor gewenst

Vooral als gevolg van de stijgende olieprijs begin dit jaar zijn relatief veel kotterbedrijven wel of niet met financiële steun bezig om alternatieven voor de boomkormethode uit te proberen of om aanpassingen in het bestaande tuig aan te brengen die het brandstofverbruik significant terugdringen. Niemand had vijf jaar geleden kunnen bevroeden dat het zo’n vaart zou lopen.

Het project met de pulskor werd overwegend met argusogen gevolgd en ofschoon de belangstelling is toegenomen, vist er nog geen enkele kotter met het hightech tuig van het ministerie. Voor de sector is het in elk geval van zeer groot belang dat er meerdere alternatieven voor de boomkor zijn. Dat vergroot immers de  kans op overleven.

De boomkormethode gaat al heel lang gebukt onder veel kritiek, maar tot enkele jaren geleden was er geen visser die ooit het plan zou hebben gevat om over te stappen op een alternatief.

Inmiddels is de situatie zodanig gewijzigd dat rederijen er alles aan willen doen om het bedrijf te kunnen voort te zetten. En sommige bedrijven hebben al een drastische koerswijziging ingevoerd door op een totaal andere vangstmethode over te schakelen.

Fly-shooten en twinriggen zijn favoriet, maar voor de vangst van tong bieden  deze twee methoden geen soelaas. “Voor ons is het belangrijk dat we ook een tongetje mee kunnen vangen. Met de sumwing gaat het de goede kant uit en veel vissers op Texel zien er perspectief in. Kijk, als je niks doet, weet je ook niks. We blijven positief en zoeken naar de juiste balans”, aldus Jaap van der Vis van de TX-36.

Klaas-Jelle Koffeman van de Urker rederij Geertruida bv is sinds begin juli actief met de hydro-rig en ook daarmee wordt progressie geboekt. Koffeman, die schipper is op de boomkorkotter FD-281, heeft veel vertrouwen in een goede afloop: “We zaten binnen ons familiebedrijf al te dubben wat we moesten doen. Saneren is een optie, maar leidt louter tot negatieve emoties omdat het zo resoluut is. En we hebben al een kotter uit de vaart genomen. Maar wil je doorgaan met korren of in elk geval op een duurzame manier bokken, dan moeten er ideeën op tafel komen. Nou, met de TCD zijn wij een soort samenwerkingsverband aangegaan en gezamenlijk hebben we een subsidieaanvraag ingediend om met de hydro-rig aan de slag te kunnen gaan. Dus niet met wekkerkettingen, maar met waterstralen de vis uit de bodem opschrikken. Vorige week maakten we een reisje waarbij we maar 22.500 liter gasolie verdraaide, waar een doorsnee bokker toch al gauw op 34 tot 36 ton zit. Met een vangst van 320 kisten waren we dik tevreden. Volgende week passen we de netten aan en gaan we kijken of we er ook lekker wat tong mee kunnen vangen.”

Schipper Koffeman is blij dat ie de ruimte heeft om te experimenteren. Hij heeft overigens niet zelf de aanvraag ingediend, maar heeft dat uitbesteed aan een subsidieadviesbureau. ‘Ik kan het iedereen aanraden, want er komt veel administratieve rompslomp om de hoek kijken. Zij zijn gespecialiseerd in ‘money hunting’ en zelf bespaar je een hoop tijd als zo’n bureau dat allemaal regelt”, aldus Klaas-Jelle koffeman.

Hij wil nog wel even nadrukkelijk kwijt dat de sector heel hard aan het knokken is om de boomkormethode te verduurzamen. “Veel collega’s leven mee en vragen naar de voortgang van onze experimenten. Ze gunnen ons het succes en dat is bemoedigend. Uiteindelijk zijn zij er straks ook mee gebaat als er meerdere alternatieven voor de boomkor zijn.”

Naast de reeds lopende projecten zijn er ook nog vissers die rondlopen met ideeën of op eigen initiatief al aan de gang zijn gegaan met een alternatief. Bij enkele van deze bedrijven heerst er wat terughoudendheid voor wat betreft het verder uitwerken van het idee en het eventueel indienen van een subsidieaanvraag of er is nog twijfel bij het voortzetten van de eerste eigenhandig opgezette experimentele reizen.

De UK-47 van Hein Nentjes heeft in tegenstelling tot de NG-1 en de TX-5 zonder enige financiële steun het outrigconcept met redelijk succes uitgeprobeerd. Nentjes overweegt serieus om op basis van het breder trekken van het huidige reeds gehonoreerde outrigproject een subsidieaanvraag in te dienen, maar zou graag zien dat er vanuit de belangenorganisatie hulp geboden wordt.

Nentjes is overigens niet de enige die hier behoefte aan heeft. Ofschoon Klaas-Jelle Koffeman adviseert om een bureau in de arm te nemen, zouden veel vissers graag zien dat het productschap bijvoorbeeld een rol speelt in de begeleiding van het proces dat doorlopen moet worden bij het indienen van een aanvraag.

De meeste bedrijven hebben hier totaal geen ervaring mee en het zou jammer zijn als de beschikbare gelden niet optimaal benut kunnen worden. “Van hogerhand schreeuwt iedereen over transitie en verduurzaming maar dan mag er toch minstens enige begeleiding vanuit de hoek van bijvoorbeeld het productschap verwacht worden”, zo meent een Urker visserman die graag wil inhaken op alle ontwikkelingen. (Artikel: W.M. den Heijer)